نُه خصوصیت معنویت

١ـ بعد روحانی یا فرامادی: كه به‌عنوان خدای مشخص فرد، خود فراتر یا بعد فرامادی تجربه می‌شود.
٢ـ معنا و هدف در زندگی: به این معنا كه «خلاء وجودی را می‌توان با زندگی معنادار، پر كرد.
٣ـ داشتن رسالت در زندگی: فرد معنوی، نوعی احساس وظیفه و تعهد دارد.
٤ـ تقدس زندگی: زندگی، مشحون از تقدس است و فرد معنوی می‌تواند تجربه‌هایی نظیر حیرت و اعجاب، تحسین و شگفتی را حتی در موقعیت‌های غیرمذهبی نیز داشته باشد؛ و دیگر اینكه سراسر زندگی مقدس است.
٥ـ اهمیت ندادن به ارزش‌های مادی: رضایت نهایی را نه در مادیان، بلكه در مسائل معنوی و روحی می‌توان یافت.
٦ـ نوع‌دوستی: به معنای تحت تأثیر درد و رنج دیگران قرار گرفتن، داشتن احساس عدالت اجتماعی، و اینكه همه ما بخشی از آفرینش هستیم.
٧ـ ایده‌آلیسم یا آرمان‌گرایی: فرد، جهانی بهتر را در ذهن به تصویر می‌كشد و تمایل دارد كه این آرامان را برآورده سازد.
٨ـ آگاهی از تراژدی: درد، مصیبت و مرگ، قسمتی از زندگی هستند و به آن رنگ و روح می‌بخشند.
٩ـ ثمره‌های معنویت: معنوی بودن واقعی، موجب تغییر همه جنبه‌های بودن، و نحوه زیستن می‌شود.