آيا زنان از حقارت رنج مي‌برند؟
مجله بريجيت: اطمينان‌خاطر به دست آوردن يا همان پرورش حس اعتماد به نفس، يعني چه؟
افا ولدارك: «به معناي صادق بودن و روراست بودن با خود است، اينكه بفهميم واقعاً چه چيزي مي‌خواهيم و با قدرت تمام آن خواسته را عملي كنيم، نه به هر قيمتي (خواهش، تمنا و زانو زدن) بلكه با معيارهاي مشخص شده و معين، اما بااطمينان خاطر.»
مجله بريجيت: اما خيلي زنان نمي‌توانند با اين معيارها پيش بروند؟
افا ولدارك: «خيلي افراد از درون به آرامش رسيده‌اند و همواره واكنشي مطمئن از خود نشان مي‌دهند و تقريباً با خود و پيرامون خود خيلي منطقي كنار مي‌آيند، اما هيچ‌كس نمي‌تواند بگويد: من صد در صد اعتماد به نفس دارم. بسياري از زنان، بايد اول بتوانند حقانيت خود را براي خود و ديگران ثابت كنند و بعد، با اعتماد به نفس هرچه بيشتر وارد عمل شوند.»
مجله بريجيت: اين كمبود و نقص در كسب مهارت اعتماد به نفس، روي هم‌رفته بيشتر در زنان ديده مي‌شود. چرا؟
افا ولدارك: «دقيقاً! زيرا ما زنان مستعد اين هستيم كه مدام آنتن‌هاي گيرنده مغز خود را باز بگذاريم و از طريق پيام‌هاي ارسالي پيرامون خود، همواره به شك و ترديد بيفتيم و پيوسته از خود و ديگران سئوال كنيم چه كنيم تا اوضاع خوب پيش رود و در اين ميان، خواسته‌هاي واقعي خودمان را فراموش مي‌كنيم. اين يك تيپ زنانه است. همواره بوده، هنوز هم هست؛ كسي كه به خودش احترام نمي‌گذارد، خودش را قبول نداشته، به رسميت نمي‌شناسد، حتي به فكر خودش نيست و از نگراني‌هاي درون خود و برطرف كردن آن هم غافل و عاجز است، به معضلات درون خود هم آگاهي كامل ندارد، اين زن نمونه كامل و يك زن فاقد اعتماد به نفس است. خود را دوست داشتن، به خود عشق ورزيدن، به خود احترام گذاردن؛ اينها سه شرط از فرضيات اوليه و مهم در كسب اعتماد به نفس و از مقدمات اصلي اطمينان خاطر نزد انسان به شمار مي‌رود.»
مجله بريجيت: زنان امروزه تحصيل‌كرده هستند و مشاغل مهمي دارند، از لحاظ مالي مستقل شده‌اند و از نظر ظاهري هم بيش از گذشته به خود اهميت مي‌دهند، با اين وجود چرا به خود و مهارت‌هاي خود ترديد دارند؟
افا ولدارك: «زنان جوان امروز، برعكس زنان نسل گذشته، اعتماد به نفس بيشتري دارند، اما هميشه از نمونه رفتاري نسل گذشته تقليد مي‌كنند. به‌عنوان مثال، به خود اجازه مي‌دهند با كوچك‌ترين توجهي كه به آنان معطوف مي‌شود، خود را از سكو به پايين پرتاب كنند. اين زنان از روي ترس، احترام بيش از اندازه‌اي نسبت به افراد مستبد و زورگو قائل مي‌شوند و از طرف ديگر در دوراني زندگي مي‌كنند كه بايد پيوسته، حفظ ظاهر كنند. چرا كه نماي ظاهري همواره مورد سئوال بوده و هست. در اينجا ناهماهنگي، اختلاف بزرگ و آشكاري بين ظاهر و باطن وجود دارد. به همين منظور، زنان اغلب از اين سندرم شارلاتان و موذي، در رنج و عذاب به سر مي‌برند.»
www.brigitte.le